Hizbü'l-Kur'ân
HÛD SÛRESİ
6. Yeryüzünde yürüyen her bir canlının rızkı yalnızca Allah’ın üzerinedir. Ve Allah o canlının karar kıldığı yeri ve varacağı mekânı bilir. Bunların hepsi Kitab-ı Mübinde’dır.
41. (Nuh) “Haydi gemiye binin, ” dedi. Onun yüzüp seyretmesi de, durması da Allah’ın adıyladır. Şüphesiz benim rabbim günahları affedendir, merhameti bol olandır.
42. Gemi, dağlar gibi dalgalar arasında onlarla birlikte akıp gidiyordu. Nuh ayrı bir kenarda duran oğluna seslendi: Ey yavrucuğum, bizimle birlikte gemiye bin, kâfirlerle beraber olma.
43. Oğlu ise şöyle dedi: Beni koruyacak bir dağa sığınacağım. Nuh: “Bugün Allah’ın emrinden merhamet sahibi olan Allah’tan başka kimse koruyacak yoktur. Ve derken aralarına dalga girdi ve böylece o da boğulanlardan oldu.
44. Ve şöyle denildi: “Ey yer suyunu yut ve ey gök sen de tut.” Su azalıp çekildi ve emir yerine getirildi. Gemi Cûdi dağına oturdu ve “Zalimler topluluğu helak olsun,” denildi.
45. Nuh, rabbine seslenip şöyle dedi: “Rabbim, şüphesiz oğlum benim ailemdendir ve muhakkak ki senin vâdin hakdır. Sen hüküm verenlerin en adil olanısın.
