Hizbü'l-Kur'ân
12. O gün varıp durulacak yer sadece rabbinin huzurudur.
13. O gün insana, yapıp öne sürdüğü, yapmayıp geri bırak-tığı ne varsa bildirilir.
14. Artık insan kendi nefsinin şahididir.
15. Mazeretlerini sayıp dökse bile.
16. Acele edip yetişeyim diye dilini onunla oynatma.
17. Hiç şüphesiz onu bir araya toplamak ve okutmak bize aittir.
18. O halde biz onu okuduğumuzda sen onun okunuşunu takip et.
19. Sonra onu açıklamak da bize aittir.
20-21. Hayır, doğrusu siz çabucak gelip geçeni (dünya ha-yatını) seviyorsunuz ve ahireti de bir yana bırakıyorsunuz.
22-23. Oysa o gün bir kısım yüzler rablerine bakarak mut-lulukla parıldayacaktır.
24. Ve o gün bir kısım yüzler de asıktır.
25. Bellerini kıran bir felaketin geleceğini kesinkes seze-ceklerdir.
26-27. Hayır, hayır! Ne zamanki can, köprücük kemiğine gelip dayanır; “tedavi edebilecek kimdir?” denir.
